สรุปประเด็น ตอนที่ 1
• H.Erba: การบรรลุผลของการตอบสนองทางโมเลกุลเป็นสิ่งสำคัญในการรักษาโรค CML เพราะว่ามีความสัมพันธ์กับการอยู่รอดโดยรวมและโอกาสที่จะลุกลามไปที่ระยะเสี่ยงที่สูงขึ้น ความต่อเนื่องในการรักษา (Adherence) เป็นปัจจัยสำคัญต่อการบรรลุผลการตอบสนองทางโมเลกุลที่สำคัญ (MMR) ของผู้ป่วยโรค CML ระยะเรื้อรัง ในการรักษาด้วยยากลุ่ม TKIs
• T.Hughes: Asciminib ยาตัวใหม่ที่อยู่ระหว่างการทดลองนี้ มีพลังชะงัด มีความเป็นพิษต่ำ และ ต่อต้าน การกลายพันธ์ได้มากที่สุด และ การใช้ร่วมกันของยา asciminib กับ ยาตัวอื่นๆในกลุ่ม TKIs ดูจะมีศักยภาพดีโดยเฉพาะเรื่อง ประสิทธภาพ และ ความปลอดภัย
• S.Verstovsek: การใช้ยา Ruxolitinib ตั้งแต่เริ่มต้น ให้ผลที่น่าพอใจ เนื่องจากผลการตอบสนองต่อ ขนาดของม้ามดีและอาการแพ้ยาก็มีน้อย กับขนาดของยาที่แนะนำให้ทาน การเกิดภาวะซี่ด/โลหิตจาง (Anemia) ก็ไม่ได้เป็นภาวะหรือปัจจัยที่เป็นผลห้ามไม่ให้ใช้วิธีการรักษาบางอย่าง (contraindication) และไม่ได้ลดคุณประโยชน์ของยา ruxolitinib
• F.H. Heidel: ผู้ป่วยโรคเลือดข้น PV ที่มีความเสี่ยงสูงต่อภาวะลิ่มเลือดอุดตัน ต้องรักษาด้วย การลดจำนวนเซลล์เม็ดเลือด (cytoreductive therapy) เช่น การใช้ยา Hydroxyurea หรือ Interferon เป็นต้น อย่างไรก็ตาม สารประกอบที่มีอยู่ในยาแต่ละชนิด ก็มีผลกระทบที่แตกต่างกันต่อการลดความเสี่ยง และมีอาการข้างเคียง
Machine-learning algorithms อาจช่วยแยกแยะผู้ป่วยโรคเลือดข้น PV ที่มีความเสี่ยงและช่วยปรับวิธีการรักษาของผู้ป่วยได้